Kronika klasztoru norbertanek w Imbramowicach 1804-1824, oprac. Maria Dębowska, Wydawnictwo Instytutu Teologicznego Księży Misjonarzy, Kraków 2021
Dostęp 
Kronika 1804-1824
Rządy ksieni Marianny Kozubskiej, chociaż formalnie należą już do XIX w., jednak w pewnym sensie kończą wiek XVIII w dziejach klasztoru imbramowickiego. W miarę ustabilizowana egzystencja konwentu pod zaborem austriackim, została przerwana w 1809 r. przez przyłączenie tzw. Zachodniej Galicji do Księstwa Warszawskiego, którego rządy, pozostające pod wpływem napoleońskiej Francji, wzbudziły niepokój w klasztorze do tego stopnia, że miesiąc po zajęciu przez wojska polskie terenów, na których funkcjonował konwent imbramowicki, kronikarka zaprzestała sporządzania zapisków. Po utworzeniu w 1815 r. Królestwa Polskiego Imbramowice znalazły się w jego granicach, a więc w zasięgu wpływów tym razem zaborcy rosyjskiego.
Niepokój co do dalszej niezachwianej egzystencji klasztoru, przybrał realny kształt w 1819 r., kiedy to klasztor imbramowicki został pozbawiony majątku i możliwości prowadzenia nowicjatu, a więc praktycznie skazany na wymarcie. Brak bieżących zapisków z tych lat wskazuje na bardzo trudną sytuację tamtejszych zakonnic. Dopiero w 1824 r. zdecydowano się na uzupełnienie informacji z codziennego życia konwentu. Wydaje się, że zamierzano zapiski kontynuować; nic takiego się jednak nie stało. Przerwa w spisywaniu kroniki klasztoru imbramowickiego trwała aż do początków odzyskania niepodległości przez Polskę.
SPIS TREŚCI
Wprowadzenie 5
Historyja domowa konwentu imbramowskiego 11
Rok 1804 13
Rok 1805 19
Rok 1806 29
Rok 1807 37
Rok 1808 41
Rok 1809 47
Rok 1811 53
Rok 1812 55
Rok 1813 57
Rok 1815 59
Rok 1816 61
Rok 1817 65
Rok 1818 67
Rok 1819 69
Rok 1820 71
Rok 1821 73
Rok 1822 75
Rok 1824 77
Indeks osób 79
